Να μεγαλώσω το παιδί μου βάζοντας του όρια ή με απεριόριστη
αγάπη και άνευ όρων αποδοχή;
Συχνά οι γονείς έρχονται για συμβουλευτική με αυτό το
δίλημμα. Αναρωτιούνται αν είναι πιο αποτελεσματικό να θέσουν στο παιδί τους
όρια ή να το μεγαλώσουν με απεριόριστη αγάπη και άνευ όρων αποδοχή.
Επίσης, συχνά έχουν δοκιμάσει τα πάντα και νιώθουν ότι
βρίσκονται σε αδιέξοδο και χωρίς διαθέσιμες λύσεις: "Μα έχω προσπαθήσει να
του βάλω όρια πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα. Ωραία τα λέτε θεωρητικά, αλλά αν
ήσασταν στο σπίτι θα καταλαβαίνατε.", "Τον αφήνω συνέχεια να κάνει ό,
τι θέλει, αλλά παρόλα αυτά έχει συχνά ξεσπάσματα θυμού. "
Γιατί άραγε οι γονείς δεν είναι ικανοποιημένοι από καμία από τις θέσεις του παραπάνω ερωτήματος;
Οι κανόνες, απλοί ή σύνθετοι, αναγνωρίζονται ως ένας δρόμος
για την ασφάλεια και την παραγωγικότητα μιας κοινωνίας.
Ωστόσο, οι κανόνες στα σχολεία συχνά αντιμετωπίζονται από
τους μαθητές ως περιοριστικοί ή περιττοί, ως το αντίθετο της προσωπικής
ελευθερίας και έκφρασης. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Ας ξεκινήσουμε το βασικό: οι κανόνες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά ενός καλά οργανωμένου εκπαιδευτικού συστήματος.
Αξιόπιστη παρατήρηση ή υπερβολή;
Κάποιοι ρίχνουν τις αιτίες στην πανδημία, κάποιοι άλλοι στις νέες μεθόδους ανατροφής των παιδιών. Όποια «σχολή» κι αν υποστηρίζει κάποιος που θεωρεί ότι τα παιδιά σήμερα παρουσιάζουν προβληματικές συμπεριφορές, ένα είναι το δεδομένο: Οι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να παρατηρούν τη συμπεριφορά των παιδιών εντός κι εκτός τάξης, προσπαθώντας να καταλάβουν τα βαθύτερα αίτιά της.
Όμως, το σημαντικό είναι πως έχει «Happy End». Σε αυτή
πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν μία δασκάλα και ένας μαθητής. Δείτε τι συνέβη:
Αληθινή ιστορία: Πώς ξεκινά
Μια δασκάλα δεν συμπαθούσε καθόλου ένα μαθητή της. Την
πρώτη μέρα της καινούργιας σχολικής χρονιάς, στάθηκε μπροστά από τα παιδιά της
πέμπτης τάξης, τους συστήθηκε και στη συνέχεια τους είπε ένα μεγάλο ψέμα. Όπως
και οι περισσότεροι άλλωστε δάσκαλοι, κοίταξε τους μαθητές της και τους είπε
ότι τους θα τους αγαπάει και θα τους προσέχει όλους το ίδιο.
Αλλά αυτό ήταν αδύνατον, γιατί εκεί στην μπροστινή σειρά, κάθονταν ένα μικρό
αγόρι, ο Τέντυ Στάλλαρντ.
Η Μαρία Μοντεσσόρι και η πρωτοποριακή προσέγγισή της στη μάθηση έχει αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στα εκπαιδευτικά συστήματα παγκοσμίως. Γεννημένη το 1870 στο Chiaravalle της Ιταλίας, η φιλοσοφία της Μοντεσσόρι επικεντρώθηκε στην προώθηση της φυσικής περιέργειας και ανεξαρτησίας του παιδιού.
Μετάφραση: Ιωάννα
Φωτοπούλου
Είμαι εργοθεραπεύτρια με 10ετή εμπειρία εργασίας με παιδιά,
γονείς και δασκάλους. Συμφωνώ απόλυτα με το μήνυμα του δασκάλου που έλαβα
πρόσφατα, ότι τα παιδιά μας χειροτερεύουν όλο και περισσότερο σε πολλά
ζητήματα. Ακούω σταθερά την ίδια άποψη από κάθε δάσκαλο που συναντώ.
Αδιαμφισβήτητα, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετούς πορείας μου, έχω δει και
εξακολουθώ να βλέπω μία πτώση στην κοινωνική, συναισθηματική και ακαδημαϊκή
λειτουργικότητα των μαθητών καθώς και μια ραγδαία αύξηση των μαθησιακών
δυσκολιών και άλλων διαγνώσεων.
Τα σημερινά παιδιά έρχονται στο σχολείο συναισθηματικά ανώριμα για μάθηση και υπάρχουν πολλοί παράγοντες στο μοντέρνο τρόπο ζωής μας που συμβάλουν σε αυτό. Όπως γνωρίζουμε, ο εγκέφαλός μας είναι εύπλαστος. Μέσα από το περιβάλλον μπορούμε να κάνουμε τον εγκέφαλο δυνατότερο ή πιο αδύναμο. Ειλικρινά πιστεύω ότι παρά τις καλύτερες προθέσεις μας δυστυχώς σχηματίζουμε τον εγκέφαλο των παιδιών μας προς τη λάθος κατεύθυνση. Και παρακάτω θα αναλύσω το γιατί …
Δάσκαλε γνώρισέ με! Συνάντησε τις ανάγκες μου!
Τι ξέρουμε για τους μαθητές μας; επίδοση, διαγωγή, θέση στο θρανίο
Έχει καθοριστική σημασία για την πορεία της διδασκαλίας και τις σχέσεις με τους μαθητές να τους γνωρίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, να συναντήσουμε τις ανάγκες τους.
Και σε καμία περίπτωση γνωριμία με τους μαθητές δεν σημαίνει να πουν το όνομα τους, όπως γίνεται συνήθως στο πρώτο μάθημα.
Γνωριμία με τους μαθητές σημαίνει να γνωρίσουμε την άποψη τους για τον κόσμο και τη ζωή τους, τις επιθυμίες τους, τις εργασίες που κάνουν οι γονείς τους, τις συνθήκες που επικρατούν στο σπίτι τους, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν και μελετούν, τη σχέση τους με το σχολείο, το πώς περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, το πώς σκέφτονται.
Η εισαγωγή σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα για τους τελειόφοιτους μαθητές λυκείου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την επαγγελματική, την κοινωνική και προσωπική καταξίωση. Επομένως, το περίφημο άγχος των πανελληνίων αφορά στην πιθανή αποτυχία κατά την προετοιμασία αλλά και κατά τη διαδικασία εξέτασης και πιο συγκεκριμένα, στο φόβο ματαίωσης των προσωπικών στόχων και των γονεϊκών προσδοκιών.
Ας κατανοήσουμε τον μηχανισμό του άγχους για να καταλάβουμε καλύτερα το άγχος πανελληνίων.
Η επιλογή ύλης, η
διαφοροποιημένη διδασκαλία, ο ρυθμός διδασκαλίας, οι ποινές, η επικοινωνία
στη σχολική τάξη είναι μερικά ζητήματα παιδαγωγικής και διδακτικής που
απασχόλησαν τους Τρεις Ιεράρχες.
Οι Τρεις Ιεράρχες μπορεί να έζησαν τον 3ο αιώνα όμως στα κείμενά τους για την εκπαίδευση των μαθητών, βρίσκει κανείς σύγχρονες διδακτικές και παιδαγωγικές αρχές για την επιλογή ύλης, τον ρυθμό διδασκαλίας, τη διαφοροποιημένη διδασκαλία, τις ποινές, και την επικοινωνία στη σχολική τάξη.
Της Φούντα Μαρίας*
Στο σχολικό περιβάλλον ο ρόλος των εκπαιδευτικών αλλά και των γονέων πέραν από την επιμόρφωση και πνευματική διεύρυνση των παιδιών έχει στόχο και την καλλιέργεια του σεβασμού στη διαφορετικότητα και την ανάπτυξη της συλλογικότητας στα πλαίσια της ενδυνάμωσης των μαθητών.
Tο υπουργείο Παιδείας με σχετική εγκύκλιο καλεί τις σχολικές μονάδες να αφιερώσουν τουλάχιστον δύο ή περισσότερες διδακτικές ώρες σε δράσεις-συζητήσεις- εκδηλώσεις (π.χ. βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές ταινιών, εικαστικά εργαστήρια, διαδραστικές ομιλίες, κ.α.) με στόχο την ευαισθητοποίηση σε θέματα βίας και σχολικού εκφοβισμού.
Τις τελευταίες δεκαετίες το αίτημα για συμπεριληπτική εκπαίδευση έχει οδηγήσει σε πλήθος μεταρρυθμίσεων που επιτρέπουν την εξειδικευμένη υποστήριξη των παιδιών με δυσκολίες μάθησης, ώστε να έχουν ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση. Αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών είναι η παροχή καλύτερης εκπαίδευσης και η ενίσχυση της σχολικής ένταξης των μαθητών με δυσκολίες. Ωστόσο, οι γνώσεις και οι τεχνικές μας φαίνεται να είναι πιο περιορισμένες για τους μαθητές εκείνους που, αν και δεν αντιμετωπίζουν αναπτυξιακές διαταραχές που εμποδίζουν τη μάθηση, δεν κατορθώνουν να ενταχθούν αποτελεσματικά στη σχολική τάξη.
Σειρά επιμορφωτικών παρουσιάσεων - μέσω Webex - σε Φιλολογικά μαθήματα, Μαθηματικά, Παιδαγωγικά και Ψηφιακές Εκπαιδευτικές πλατφόρμες διοργανώνονται από το 3ο ΓΕΛ Αλίμου την περίοδο Δεκέμβριος 2021 έως και Απρίλιος 2022. Στο επισυναπτόμενο αρχείο θα βρείτε τις ημέρες και ώρες που θα διεξαχθούν, τους ομιλητές καθώς και τη φόρμα δήλωσης συμμετοχής.
Με αφορμή ερωτήματα και προβληματισμούς που διατυπώνονται από εκπαιδευτικούς για το θέμα της αξιολόγησης των μαθητών με Αναπηρία και Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες, η Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου Ειδικής Αγωγής και Ενταξιακής Εκπαίδευσης Κρήτης κ. Μαρία Γιγουρτάκη συνέταξε έναν πολύ χρήσιμο οδηγό για τους εκπαιδευτικούς, Γενικής και Ειδικής Αγωγής που εμπλέκονται στη διαδικασία, τον οποίον δημοσιεύουμε ακολούθως.
Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γριά κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της. Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο, που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά από αυτά που έπρεπε, ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.
«Το παιδί μου
είναι άριστος μαθητής»
«Το παιδί μου παίρνει όλο 20 στα μαθήματα»
«Το παιδί μου είναι πολύ έξυπνο»
Όλα αυτά είναι πολύ ωραία και χρήσιμα, αλλά δεν είναι απαραίτητα για την επαγγελματική του επιτυχία! Η παγκόσμια κοινότητα εκπαιδευτικών, τεχνοκρατών και επιστημόνων από διαφορετικούς τομείς συμφωνούν σε ένα: τα παιδιά σήμερα πρέπει να έχουν τις 13 δεξιότητες του 21ου αιώνα για να πετύχουν επαγγελματικά στην εποχή μας.
