3η Δεκεμβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

   

 Μουσική-στίχοι : Μουσικό συγκρότημα ΑμΕΑ Αερικά, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασίλης Λέκκας 

Από παιδί με είχανε στην άκρη Για τα παιχνίδια τους έπεφτα μικρή Μια λέξη όμως από τότε είχα μάθει Διαφορετική! Οι δάσκαλοι με είχαν για χαμένο Και τα σχολεία μου άλλαζαν διαρκώς Μια λέξη όμως από τότε έχω μάθει Διαφορετικός! Τα χρόνια φεύγουν σαν τα χελιδόνια Κι οι φίλοι φεύγουνε και μεις απ την αρχή Μια λέξη όμως από τότε έχουμε μάθει Διαφορετικοί! Γέφυρες χτίζουμε, φράγματα γκρεμίζουμε Σκοπιά, καζούρα, λάντζα και καψόνι Με λίγα λόγια ελληνικός στρατός Και μια λέξη διαρκώς να μου θυμίζει Διαφορετικός! Σε κάθε βήμα πόρτες κλειδωμένες Ζωές κρυμμένες σε γκρίζα φυλακή Και μια λέξη διαρκώς να μας θυμίζει Διαφορετικοί! Τα χρόνια φεύγουν σαν τα χελιδόνια Κι οι φίλοι φεύγουνε και μεις απ την αρχή Μια λέξη όμως από τότε έχουμε μάθει Διαφορετικοί! Γέφυρες χτίζουμε, φράγματα γκρεμίζουμε

Το 1992, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Κάθε χρόνο η μέρα αυτή δίνει ακόμα μια ευκαιρία στην κοινωνία να εστιάσει την προσοχή της στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ατόμων με αναπηρία, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής τους και υλοποιώντας μεταρρυθμίσεις που θα αναπτύξουν νέες προοπτικές για την κοινωνική τους ενσωμάτωση.

Ο όρος αναπηρία αναφέρεται στον περιορισμό λόγου, έργου ή άμεσης αντίληψης. Είναι αποτέλεσμα οργανικών ή περιβαλλοντολογικών αιτιών, που δημιουργούν ένα σύνολο εμποδίων σε σημαντικές πτυχές της ζωής, όπως η αυτοεξυπηρέτηση, η απασχόληση, η εκπαίδευση, η ψυχαγωγία και η γενικότερη κοινωνική συμμετοχή. 

Σύμφωνα με το Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρίες, ένας στους έξι πολίτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει κάποιο είδος αναπηρίας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι είναι άτομα με αναπηρία ενώ περίπου 190.000.000 αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες στην καθημερινή τους ζωή.

Τα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζουν εμπόδια στην καθημερινή ζωή, εφόσον η κοινωνία πολλές φορές δε λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ομάδας πληθυσμού, τις δυνατότητες και τις ειδικές τους ανάγκες. Αναπηρία, πλέον θεωρείται το αποτέλεσμα της σχέσης των ικανοτήτων ενός ατόμου και των απαιτήσεων του περιβάλλοντος. Τα άτομα αυτά βιώνουν συχνά το φαινόμενο του "Κοινωνικού Αποκλεισμού". Αισθάνονται την περιθωριοποίηση και στέρηση της συμμετοχής στα κοινωνικά, δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, που πρέπει να είναι κοινά σε όλους τους πολίτες ενός κράτους. 

Τα άτομα με αναπηρία δε ζητάνε να γίνει η ζωή τους ευκολότερη. Ζητάνε να γίνει η ζωή τους ΙΣΗ με τη δική μας. Στόχος πρέπει να είναι όχι η τυπική, αλλά η πραγματική ισότητα, η οποία σημαίνει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας.

Σταύρη Ζήνωνος

Νοσηλευτική Λειτουργός