Γιατί τα παιδιά αυτής της γενιάς βαριούνται στο σχολείο, απογοητεύονται εύκολα και δεν έχουν υπομονή;

 

Χαρακτηριστικά των παιδιών της εποχής μας.

Της Victoria Prooday

Τα σημερινά παιδιά έρχονται στο σχολείο χωρίς διάθεση για μάθηση και υπάρχουν πολλοί παράγοντες στο σύγχρονο τρόπο ζωής μας που συμβάλλουν σ’ αυτό. Παρότι μπορούμε μέσω του περιβάλλοντος να ενισχύσουμε τον εγκέφαλο και παρά τις καλές μας προθέσεις, δυστυχώς οδηγούμε τον εγκέφαλο των παιδιών μας προς τη λανθασμένη κατεύθυνση. Ακολουθούν οι βασικότεροι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό: 

Τεχνολογία

Τα παιδιά είναι εθισμένα πια στην εικονική πραγματικότητα, σε βαθμό που η πραγματική καθημερινή ζωή να τους φαίνεται βαρετή. Η τάξη και τα ερεθίσματά της έρχονται σε αντίθεση με το βομβαρδισμό των γραφικών και των ειδικών εφέ που συνηθίζουν τα παιδιά να βλέπουν στις οθόνες τους. Η αυξημένη διέγερση που προσφέρουν τα βιντεοπαιχνίδια, μετά από τόσες ώρες ενασχόλησης, καθιστά ευάλωτα τα παιδιά στις προκλήσεις του σχολείου που κινούνται σε χαμηλότερα επίπεδα διέγερσης.

Τα παιδιά έχουν ό,τι θέλουν όποτε το θέλουν

“Πεινάω!!” ξεστομίζουν και την επόμενη στιγμή έχει κάτι να φάει, ακόμη κι αν είσαι στη μέση του δρόμου. “Διψάω!» λένε και σε ένα λεπτό τους δίνεις νερό. “Βαριέμαι!” παραπονιούνται και αμέσως τους προσφέρεις το τηλέφωνό σου. Η ικανότητα αυτή να εξασφαλίζουν την ικανοποίηση των αναγκών τους χωρίς καθυστέρηση, προσφέρει πρόσκαιρη ευχαρίστηση σε αυτά, αλλά μακροπρόθεσμα γίνονται δυστυχισμένα. Γιατί το να ικανοποιείσαι με κάποια καθυστέρηση είναι αυτό που σε μαθαίνει να προσδοκάς και αποτελεί το κλειδί της επιτυχίας.

Κι αυτό ακριβώς γίνεται πιο αισθητό σ’ ένα εμπορικό κέντρο, μέσα σε ένα κατάστημα παιχνιδιών, σ’ ένα εστιατόριο ή και στο σχολείο, καθώς τα παιδιά δεν μπορούν να έχουν αυτό που θέλουν εκείνη την ώρα, όπως έχουν συνηθίσει.

Τα παιδιά κυριαρχούν στον κόσμο

Θα συμφωνήσετε οι περισσότεροι ότι τα παιδιά μας είναι το κέντρο του κόσμου και συμπεριφερόμαστε καθημερινά με αυτή τη λογική. Για παράδειγμα, θα ακούτε συχνά ή θα καταλάβετε τον εαυτό σας τον ίδιο να λέει: “Δεν του αρέσουν τα λαχανικά”, “Δεν θέλει να πηγαίνει για ύπνο νωρίς”, “Δεν του αρέσει να ντύνεται μόνος του” και άλλα πολλά παρόμοια.

Ωστόσο, αν επιτρέψουμε τα πάντα να εξαρτώνται από τα παιδιά, το μόνο που θα συμβεί είναι να τρώνε μακαρόνια, να βλέπουν τηλεόραση και να παίζουν με τα tablet. Πώς είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι κάνουμε κάτι καλό δίνοντάς τους αυτό που θέλουν παρότι ξέρουμε ότι δεν είναι καλό γι’ αυτά;

Έχει αποδειχθεί ότι αν δεν έχουν φάει σωστά και δεν έχουν κοιμηθεί αρκετά, τα παιδιά έρχονται στο σχολείο ευερέθιστα και με διάσπαση προσοχής. Πέρα από αυτό, λαμβάνουν λάθος μηνύματα, καθώς πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και να μην κάνουν ό,τι δε θέλουν. Η λογική του «πρέπει να το κάνεις» δεν υπάρχει, ενώ για να πετύχουμε τους στόχους μας πρέπει να κάνουμε ό,τι χρειάζεται και το οποίο δε συμφωνεί πάντα με αυτό που θέλουμε. Το αποτέλεσμα είναι τα παιδιά να μην πετυχαίνουν τους στόχους τους και να απογοητεύονται εύκολα.

Συνεχής διασκέδαση

Τα παιδιά μας ζούνε σε έναν κόσμο ατέλειωτης διασκέδασης, όπου δεν υπάρχουν βαρετές στιγμές. Αμέσως μόλις ηρεμήσουν, σπεύδουμε να τα διασκεδάσουμε πάλι γιατί νιώθουμε ανεπαρκείς. Γιατί όμως τα παιδιά μας δε βοηθάνε πια στις δουλειές του σπιτιού, γιατί δε μαζεύουν τα παιχνίδια; Γιατί τα παραπάνω βρίσκουν ότι είναι μια βαρετή μονότονη εργασία.

Έτσι, όταν τα παιδιά έρχονται στο σχολείο και πρέπει να κάνουν τις ασκήσεις ή την αντιγραφή τους, η απάντηση  είναι: «Δεν μπορώ», μιας και ο εγκέφαλός τους δεν είναι εκπαιδευμένος να εκτελεί βαρετές και μονότονες δουλειές.

Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε;

-Καλό θα είναι να περιορίσετε το χρόνο ενασχόλησης με την τεχνολογία και να επενδύσετε στη συναισθηματική επαφή με τα παιδιά: κοινές δραστηριότητες, βόλτες, δείπνα, επιτραπέζια παιχνίδια κ.ά. θα δώσουν αυτήν την ευκαιρία.

-Κάντε τους μικρές καθημερινές εκπλήξεις (αφήστε τους ένα σημείωμα στο μαξιλάρι ή στην τσάντα τους, πάτε μια μέρα για φαγητό μετά το σχολείο, κλπ) και παίξτε μαζί τους: γαργαλήστε τα, χορέψτε, μπουσουλήστε …

–Εκπαιδεύστε τα στην αναμονή: μην τους δίνετε το τηλέφωνο όσο είστε στο αυτοκίνητο ή περιένετε στο εστιατόριο να φτάσει το φαγητό, περιορίστε το τσιμπολόγημα μέχρι να ετοιμαστεί το γεύμα.

-Προσπαθήστε να μετατρέψετε τα πράγματα που δεν τους αρέσουν να κάνουν σε πιο διασκεδαστικά παιχνίδια.

-Ωθήστε τα από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους ακόμα να εκτελούν μια μονότονη εργασία, όπως το να μαζεύουν τα παιχνίδια τους, να διπλώσουν τα ρούχα, να στρώνουν το τραπέζι και το κρεβάτι τους.

-Διδάξτε τα να είναι κοινωνικά, να μοιράζονται τα πράγματά τους, να κερδίζουν και να χάνουν, να είναι ευγενικά, να περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους.

Εν κατακλείδι, τα παιδιά θα αλλάξουν τη συμπεριφορά τους όταν και οι γονείς αλλάξουν οπτική στα πράγματα. Ενδυναμώστε τον εγκέφαλο των παιδιών και δώστε τους όμορφα ερεθίσματα για να επιτύχουν στη ζωή πριν είναι  αργά …

 

 Πρόκειται για μετάφραση του άρθρου «Why are our children so bored at school, cannot wait, get easily frustrated and have no real friends?» της ψυχοθεραπεύτριας Victoria Prooday

Πηγή: mamastv.gr