Συναισθηματική νοημοσύνη vs Τεχνητή νοημοσύνη

 

Του Ισιδώρου Γλαβά

Μερικές σκέψεις για την τεχνητή (AI) και την συναισθηματική νοημοσύνη (EI).

Emotional intelligence (EI) vs Artificial intelligence (AI).

Τι παρατηρούμε σήμερα :

Τον τελευταίο καιρό αναπτύσσουμε όλο και περισσότερο και χρησιμοποιούμε σχεδόν καθημερινά την τεχνητή νοημοσύνη, ενώ η συναισθηματική νοημοσύνη έχει μείνει στο περιθώριο παρόλο που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη.

Εκπαιδευτικοί, μαθητές, εργαζόμενοι, εκπαιδεύονται συστηματικά σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης και την ίδια στιγμή παρατηρείται ένα μεγάλο έλλειμμα συναισθηματικής νοημοσύνης στην κοινωνία, στο σχολείο, στην οικογένεια. 

Για ένα σύγχρονο σχολείο με δυναμική και όραμα

Του Ισιδώρου Γλαβά

Ένα σύγχρονο σχολείο με δυναμική και όραμα είναι ένας οργανισμός που συνδυάζει την καινοτομία, την τεχνολογία και την ανθρωποκεντρική προσέγγιση, με στόχο να προετοιμάσει τους μαθητές για τις απαιτήσεις του 21ου αιώνα. Είναι ένα σχολείο που δεν περιορίζεται στη παραδοσιακή διδασκαλία, αλλά ενσωματώνει νέες μεθόδους, εργαλεία και δράσεις για να δημιουργήσει ένα ευχάριστο, δημιουργικό και αποτελεσματικό μαθησιακό περιβάλλον. 

Γιατί περνούν όλοι στην επόμενη τάξη στο Λύκειο;

Το θέμα, φυσικά,  δεν είναι να κόψουμε τα παιδιά. Το θέμα είναι να τους περάσουμε το μήνυμα ότι δεν πρέπει να αδιαφορούν για τα βασικά μαθήματα.

Γράφει ο Στράτος Στρατηγάκης*

Η προαγωγή στην επόμενη τάξη στο Λύκειο είναι πολύ εύκολη. Όλοι περνούν στην επόμενη τάξη ανεξάρτητα από την προσπάθεια που κατέβαλαν στη διάρκεια της χρονιάς και τελικά φτάνουν μέχρι το απολυτήριο Λυκείου. Τόσο εύκολο έχει γίνει το Λύκειο που το απολυτήριό του δεν έχει πλέον σχεδόν καμία αξία. Το ομολογεί ανοικτά το Υπουργείο Παιδείας με τη θέσπιση της ΕΒΕ. 

Τα 9 χαρακτηριστικά ενός σπουδαίου Δασκάλου

 

Γράφει η Άννα Παππά*

Τι διαφοροποιεί τον καλό δάσκαλο από τους υπόλοιπους; Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση στη λύση αυτού του αινίγματος και στην καλύτερη περίπτωση οι απαντήσεις είναι συγκεχυμένες. Στη συνέχεια παρατίθεται λίστα με τα βασικά   χαρακτηριστικά, που  μερικά μπορεί να μας είναι γνωστά,  αλλά τα περισσότερα δεν γίνονται εύκολα ορατά.  Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά σε αυτά που κάνουν τη διαφορά.  

Η σημασία της αλληλεπίδρασης για τη μάθηση

 

Χρύσα Σοφιανοπούλου*

07.12.2023

Οι συμμαθητές μπορούν να έχουν ισχυρή επίδραση ο ένας στον άλλον· μπορούν να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον και να βοηθήσουν στην υπερκέραση των δυσκολιών

Υπάρχουν αρκετά ενδιαφέροντα σημεία που αναδείχθηκαν από τα αποτελέσματα του PISA 2022. Για άλλη μια φορά, δεν μένω στην κατάταξη των χωρών και προτιμώ να σχολιάσω κάποια από αυτά που κρίνω πιο ουσιώδη. 

Υπερβαθμολόγηση: Η πλασματική αριστεία των μαθητών

Γράφει ο Απόστολος Λακασάς

Ο τρόπος αξιολόγησης στο σχολείο πάσχει, με την υπερβαθμολόγηση να δημιουργεί ψευδείς εντυπώσεις και προσδοκίες. Τρεις καθηγήτριες αναλύουν το πρόβλημα και διερευνούν τα αίτια.

Ένας στους τέσσερις μαθητές στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο είναι άριστος. Την ίδια στιγμή, η προαγωγή και η απόλυση από το Λύκειο είναι πολύ εύκολη, καθώς ένας μαθητής μπορεί να τις εξασφαλίσει έχοντας πολύ χαμηλούς βαθμούς σε βασικά μαθήματα όπως Αρχαία, Γλώσσα, Μαθηματικά και υψηλούς σε εύκολα. «Το σχολείο πολλές φορές “αποκοιμίζει” τα παιδιά βάζοντάς τους βαθμούς υψηλότερους από ό,τι αξίζουν», παρατηρεί στην «Κ» ο μαθηματικός-αναλυτής Στράτος Στρατηγάκης. Είναι σωστή η υπερβαθμολόγηση; Πόσο σωστή είναι η αξιολόγηση των μαθητών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Ποιος ευθύνεται; Μήπως οι γονείς παίζουν ένα κρίσιμο –και μάλλον αρνητικό– ρόλο, ασκώντας πίεση στους καθηγητές των παιδιών τους να μην «αδικήσουν» τα παιδιά τους; 

Τι θα θέλατε να μάθει το παιδί σας στο σχολείο ;

Συγγραφέας: Kari Kivinen*    

Τι είδους γνώσεις και δεξιότητες χρειάζεται ένας νεαρός ενήλικας τον 21ο αιώνα; Τι είναι πραγματικά άξιο διδασκαλίας και μάθησης και τι είδους στάσεις θα χρειαστούν στην αυριανή κοινωνία; Στο παρόν άρθρο, ο Kari Kivinen πραγματεύεται τις παραπάνω ερωτήσεις σχετικά με την εκπαίδευση στο μέλλον.

Στην Ευρώπη, τα παιδιά συνήθως πηγαίνουν σχολείο για 5-6 ώρες την ημέρα, 180-190 ημέρες τον χρόνο, για 8-12 χρόνια. Η εκπαίδευση φέρει την τεράστια ευθύνη να αξιοποιήσει αυτόν τον χρόνο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όχι μόνο εξυπηρετώντας το συμφέρον του παιδιού, αλλά ταυτόχρονα διασφαλίζοντας το μέλλον της κοινωνίας. 

Ποιον δάσκαλο θέλουμε στην εποχή του τάμπλετ;

Γράφει  ο Απόστολος Λακασάς

Ο εθισμός των παιδιών στη χρήση της οθόνης προσθέτει επιπλέον δυσκολίες στο έργο της σύγχρονης διδασκαλίας. Παράγοντες της εκπαίδευσης μιλούν στην «Κ» για τις προκλήσεις του σχολείου στη νέα εποχή.

Σύμφωνα με στοιχεία πρόσφατης έρευνας (National Training Laboratory, USA), στο μέλλον η αφομοίωση της γνώσης μέσω μιας διάλεξης ή ομιλίας θα γίνεται κατά 5%, μέσω της ανάγνωσης κατά 10%, ενώ μέσω της εικονικής πραγματικότητας –με θεαματική αύξηση– κατά 75%. Η επιτυχημένη ισορροπία μεταξύ πραγματικού και ψηφιακού θα είναι το συστατικό που θα χαρακτηρίζει τα υψηλού επιπέδου σχολεία, λένε οι ειδικοί για τον ρόλο του δασκάλου. 

Ανοικτή επιστολή του κ. Μπαμπινιώτη στον Υπουργό Παιδείας κ. Πιερρακάκη

9-7-2023

«Πρέπει η σχολική Εκπαίδευση:

α) να απεγκλωβιστεί από την δίνη των Εισαγωγικών Εξετάσεων υπό την συγκεκριμένη τους μορφή (απάνθρωπη, άδικη και γνωσιακά αναξιόπιστη) που έχει διαλύσει την καίρια παιδευτικά και ηλικιακά φοίτηση στο Λύκειο και έχει παραμορφώσει στην συνείδηση γονέων και μαθητών την ουσία τής παιδείας

β) να απεγκλωβιστεί από τους όγκους πληροφοριών που στοιβάζει στον σκληρά δοκιμαζόμενο εγκέφαλο των μαθητών όλων των βαθμίδων τού σχολείου μας, χωρίς οι πληροφορίες αυτές να μετατρέπονται σε χρήσιμη συνειδητοποιημένη γνώση 

Σχολικών εξετάσεων κριτικός έλεγχος και προτάσεις.

Του Τάσου Χατζηαναστασίου*

Επειδή, αμέσως μετά τη διενέργεια των εκλογών, ξεκινούν οι προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις στα Γυμνάσια και στα Λύκεια της χώρας, είναι ίσως ευκαιρία να ανοίξει και πάλι ο διάλογος για ένα θέμα που, παρότι αφορά τον ιδρυτικό σκοπό του σχολείου, δηλαδή τη μετάδοση γνώσεων, δε φαίνεται ν’ απασχολεί ούτε την κυβέρνηση, ούτε τα κόμματα, ούτε τους συνδικαλιστικούς φορείς. Το ερώτημα είναι: ανταποκρίνονται οι εξετάσεις στον έλεγχο της εμπέδωσης της γνώσης που μεταδόθηκε στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς; 

Μόνη λύση στην κατρακύλα μια άλλη σχολική παιδεία

Γράφει ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης

30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023

Με στόχευση, παράλληλα προς την ουσιαστική και χρήσιμη γνώση, την προαγωγή αξιών, αρχών και κανόνων και σκοπό την καλλιέργεια εξίσου τής ψυχής και τού πνεύματος των μαθητών. Στοιχεία, δηλαδή, που έχουμε ξεχάσει ή υποβαθμίσει, με αποτέλεσμα να μην εξασφαλίζονται οι εσωτερικές συνειδησιακές προϋποθέσεις ανάσχεσης τής προϊούσης κατάπτωσης. 

Λείπει η κοινή λογική από το σχολείο μας.

Τα συμπεράσματα από τις εξετάσεις, που καθιερώθηκαν να ονομάζονται ελληνική PISA.

Του Στράτου Στρατηγάκη* 

Λείπει η κοινή λογική από το σχολείο μας και, φυσικά, από τους μαθητές που φοιτούν σ’ αυτό. Στις εξετάσεις, που καθιερώθηκαν να ονομάζονται ελληνική PISA, και διεξήχθησαν τον περασμένο Μάιο οι μαθητές της Γ Γυμνασίου απάντησαν σωστά στο 45,4% των ερωτήσεων. Πήραν, δηλαδή, κάτω από τη βάση. Από τις 20 ερωτήσεις μόνο στις 4 οι μαθητές απάντησαν σωστά σε ποσοστό πάνω από 50%. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο. Ευτυχώς που έγινε ο διαγωνισμός για να αποκαλυφθεί και επίσημα το μέγεθος του προβλήματος. Πρόκειται για μαθητές που η πολιτεία μας κρίνει ότι μπορούν να σταματήσουν το σχολείο, διότι στην Γ Γυμνασίου είναι το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. 

Χάσμα εκπαιδευτικών βαθμίδων

Γράφει ο Δημήτρης Α. Σωτηρόπουλος^*

To ρεπορτάζ της «Καθημερινής» της Κυριακής 8/1/2023 για τα προβλήματα στην ορθογραφία των κειμένων των φοιτητών ανακίνησε όχι μόνο ένα ειδικό, γνωστό, θέμα γνώσεων, αλλά και ένα γενικότερο θέμα δημόσιας πολιτικής για την εκπαίδευση. Το ειδικότερο θέμα είναι η «επιδημία ανορθογραφίας», ενώ το γενικότερο είναι η αναντιστοιχία ανάμεσα στις «εκροές» της εφαρμογής της εκπαιδευτικής πολιτικής (ώρες διδασκαλίας, διορισμοί εκπαιδευτικών κ.ά.) και τα ουσιαστικά «αποτελέσματά» της. 

Η ελληνική δημόσια παιδεία είναι χαμένη υπόθεση ;

Βασίλης Γούναρης,  23.01.2022

Όλοι οι υπουργοί Παιδείας νομοθέτησαν για το καλό της δημόσιας εκπαίδευσης και ειδικότερα για τα ΑΕΙ. Δεν αμφισβητώ καμιάς και κανενός τις αγαθές προθέσεις. Μπορεί να είχαν και άλλα κίνητρα, αλλά κανείς δεν ήθελε να βλάψει την εκπαίδευση. Κι όμως όλες οι μεταρρυθμίσεις την έχουν οδηγήσει συνολικά σε χειρότερη θέση. Είναι μια διαπίστωση γενική και αποδεδειγμένη με πολλούς τρόπους. Δεν αφορά τις υποδομές, που όντως βελτιώθηκαν, αλλά την εκπαιδευτική ουσία.

Τα (μη) συγκοινωνούντα δοχεία γονιών – δασκάλων

 

Τα προγράμματα σπουδών αλλάζουν, δημιουργούνται κέντρα δεξιοτήτων, παρουσιάζονται αλλαγές επί αλλαγών στο σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι ορισμένες από τις μεταρρυθμίσεις που υλοποιεί η νυν ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, προσθέτοντας το στίγμα της στην πινακοθήκη των αλλαγών που έχουν ψηφίσει όλοι οι υπουργοί Παιδείας επί δεκαετίες. Ωστόσο, αναρωτιέμαι εάν πραγματικά μπορεί να υπάρξει η μεταρρυθμιστική τομή η οποία να «ξεκλειδώνει» την κρίσιμη σχέση των γονιών με τους εκπαιδευτικούς για τη λειτουργία του σχολείου και την πρόοδο των παιδιών.

Δάσκαλε, κάν’ το όπως ο Μάρτιν

 

Τη δράση στην ταινία «Ασπρο πάτο» του Τόμας Βίντερμπεργκ πυροδοτεί η εξής σκηνή: Μάρτιν, καθηγητής Ιστορίας σε Γυμνάσιο της Δανίας, δείχνει στους μαθητές την πίσω πλευρά τριών φωτογραφιών. Τα πρόσωπα τα κρατά κρυμμένα. Η φωτογραφία Νο 1 κρύβει έναν αλκοολικό και μεγάλο λάτρη των πούρων. Η φωτογραφία Νο 2 κρύβει κάποιον που είναι γνωστός και για την αγάπη του για τα κοκτέιλ – ιδιαίτερα εκείνα που συνδύαζαν τζιν και μαρτίνι. Η φωτογραφία Νο 3 κρύβει έναν τύπο που δεν είχε εθιστικές συνήθειες, δεν του άρεσε το αλκοόλ ούτε και το κάπνισμα,  ενώ είχε, έτσι δήλωνε τουλάχιστον, καλλιτεχνικές κλίσεις. «Ποιον θα επιλέγατε για άντρα της αδελφής σας;» ρωτάει τους μαθητές του ο Μάρτιν. 

Οι αιώνιοι φοιτητές των Ελληνικών Πανεπιστημίων

Του Δημήτρη Αντωνίου*

Το άρθρο της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» της 10-1-2021 του κ. Απόστολου Λακασά, είναι αρκούντως διαφωτιστικό σχετικά με τους εν λόγω φοιτητές. Υπό τον τίτλο: «Πλειονότητα οι αιώνιοι φοιτητές». Ο συντάκτης της κορυφαίας εφημερίδας της χώρας ρίχνει άπλετο φως στο ελληνικότατο φαινόμενο των αιωνίων φοιτητών.

            Ωστόσο, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο διακεκριμένος συντάκτης της εφημερίδας αρχίζει το άρθρο του ως εξής: «Ελληνικό άρα πιστευτό φαινόμενο. Σε πολλά ΑΕΙ οι καλούμενοι «αιώνιοι» φοιτητές αποτελούν ισχυρή πλειονότητα, ενώ στο σύνολο από τις 668.000 το 42% εγγράφεται σε αυτή την κατηγορία». 

Το δούναι – λαβείν της τηλεκπαίδευσης

 

Απόστολος Λακασάς

31-12-2020  

Σε ένα ρεπορτάζ από όσα δημοσιεύθηκαν στην «Κ» το 2020 με θέμα την τηλεκπαίδευση, αποτυπώθηκε το άγχος των εκπαιδευτικών μπροστά στις τεχνικές δυσκολίες των τηλεμαθημάτων. Άγχος το οποίο τους οδηγούσε στα όρια της παραίτησης από την προσπάθεια. Στο σημείο όμως αυτό έβγαινε το φιλότιμο των εκπαιδευτικών, και εκείνων που δεν τα κατάφερναν στην αρχή και όσων προσέτρεχαν για βοήθεια στους πρώτους. 

Εξ αποστάσεως αξιολόγηση – Σκέψεις και Οδηγός για tests

Στο άρθρο που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε σκέψεις για την εξ αποστάσεως αξιολόγηση - με αφορμή την εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ για την αξιολόγηση των μαθητών Β/θμιας – του Δρα Γιώργο Γιάννακα, Συντονιστή Εκπ/κού Έργου ΠΕ04 Φυσικών του ΠΕΚΕΣ Στερεάς Ελλάδας.

Στο ίδιο άρθρο περιέχεται και Οδηγός για tests μέσω της ψηφιακών πλατφορμών σύγχρονης (Webex)  και ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης (e-class, e-me).

Διαβάστε το άρθρο εδώ

Πηγή: ΠΕΚΕΣ Στερεάς Ελλάδας

Πώς θα αξιολογηθούν οι μαθητές για το Α΄ τετράμηνο 2020-21

Με δεδομένο ότι ένα μέρος του πρώτου τετραμήνου στα σχολεία έγινε σε «ηλεκτρονικές» τάξεις, εκπαιδευτικοί τις προηγούμενες ημέρες διαφωνούσαν ζωηρά μεταξύ τους για το πώς θα βαθμολογήσουν τους μαθητές τους

Γραπτές διαδικασίες αξιολόγησης (δηλαδή τεστ) αλλά με «εξ αποστάσεως» μεθόδους προτείνει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής στους εκπαιδευτικούς όλης της χώρας, οι οποίοι τις τελευταίες ημέρες «τσακώνονται» για το πώς θα αξιολογήσουν τους μαθητές τους.